4 แผ่นจบ
าน หญิงสาววัย 20 ต้น ๆ เป็นคนพื้นเพต่างจังหวัด หลังจากเรียนจบปริญญาตรี ก็เข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ แต่กลับเจอกลุ่มมิจฉาชีพหลอกให้ไปสมัครงาน ซ้ำยังถูกหลอกให้เสียเงินค่าสมัครไปจนหมดตัว เธอได้รับการชักชวนจาก มิ้นท์ หญิงสาวที่โดนหลอกเหมือนกัน ให้ไปยืนขายแรงงานแบบรายวัน แต่ก็กลับถูกโกงค่าแรง ขณะที่กำลังท้อ เธอได้รับความช่วยเหลือจาก ไท ลูกชายของไพโรจน์ เจ้าของบริษัท ซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้จัดการโรงงาน ให้เข้าไปทำงานในโรงงาน เพราะขณะนั้นโรงงานกำลังวิกฤติ เมื่อคนงานจำนวนมากได้ออกมาประท้วงขอโบนัสเพิ่ม
.
ไพโรจน์ กลุ้มใจหนัก เพราะบริษัทกำลังประสบปัญหา ไม่มีออเดอร์เข้ามา ขณะเดียวกันก็ต้องเร่งทำงานส่งสินค้าให้ทันตามกำหนดแต่ไม่มีคนงานทำงาน
..ไท ไม่อยากให้พ่อง้อคนงาน จึงไปเอาแรงงานรายวันมาทำงานรวม ทั้งป่านและมิ้นท์ซึ่งหลังจากได้งานทำก็มาเช่าหอพักอยู่ใกล้ ๆ โรงงาน การทำงานของลูกจ้างที่ไม่มีประสบการณ์ดูจะเป็นผลเสียมากกว่าผลดี ป่านเองก็เห็นปัญหาและพยายามหาทางช่วย ภายใต้คำแนะนำของเถ้าแก่วันชัย ผู้ก่อตั้งโรงงานที่ยังเป็นห่วงอยู่ และคอยแวะเวียนมาให้คำแนะนำต่าง ๆ แก่คนในโรงงานเสมอ
ในที่สุดการเจรจาก็เกิดขึ้น โดยการชักจูงของป่าน โดยการช่วยเหลืออย่างลับ ๆ ของเถ้าแก่วันชัย ทั้ง 2 ฝ่าย (ฝ่ายโรงงานกับผู้หยุดงาน) ต่างก็รู้ดีว่าปล่อยให้ปัญหาเกิดขึ้นต่อไปก็จะมีแต่ผลเสีย โรงงานก็เสียหาย คนงานก็ไม่ได้ค่าแรง ทั้ง 2 จึงพบกันครึ่งทาง โดยการให้โบนัสแต่ไม่เท่ากับปีที่แล้ว
ในที่สุดคนในโรงงานก็จึงกลับมาทำงานให้ได้ทันกำหนดการส่งงาน และไทก็เริ่มมองเห็นความสามารถของป่าน การแก้ไขปัญหาคนงานนัดหยุดงานสำเร็จแล้ว แต่โรงงานยังไม่พ้นวิกฤต เชอรรี่ ฝ่ายบุคคลเข้ามารายงานไทและไพโรจน์ว่า โรงงานกำลังประสบปัญหาขาดสภาพคล่อง รายจ่ายมากกว่ารายรับ ทางแก้มีอยู่ 2 ทาง คือ เพิ่มรายรับ หาออเดอร์ใหม่ ๆ เข้ามาในโรงงาน หรือลดรายจ่ายด้วยการลดจำนวนคนงาน ไม่งั้น ภายใน 3 เดือน บริษัทต้องปิดตัวลงแน่นอน
ในตอนแรกคุณไพโรจน์จะเลือกทางที่ง่ายที่สุดนั้นคือ การลดคนงาน แต่เถ้าแก่วันชัยเข้ามาเตือนว่า จะทำให้โรงงานเกิดปัญหาขึ้นได้ ไพโรจน์กับไทต้องพยายามมากกว่านี้ ไทไม่สบายใจมากเกี่ยวกับเรื่องรายรับรายจ่ายในโรงงาน จึงนำเรื่องมาปรึกษา พล เพื่อนสนิทที่เคยเล่นด้วยกันสมัยเด็ก ๆ พลเคยคุยกับป่านเรื่องนี้ พลจึงแนะนำให้ไปปรึกษาป่าน ตอนแรกไทไม่ยอมแต่สุดท้ายก็ต้องเรียกป่านเข้ามาคุย ป่านบอกว่ามีแผนลดค่าใช้จ่ายได้ โดยการประหยัดให้มากกว่าเดิม ใช้ให้น้อย ไทตัดสินใจลองทำดู และก็ได้ผลจริง ๆ โรงงานสามารถลดค่าใช้จ่ายลงได้กว่า 10% แต่ก็ไม่เพียงพอที่ทุกอย่างจะเหมือนเดิม
ทางบริษัทจำเป็นต้องเข้าทำการกู้ SME กับ ทางแบงค์ แต่ order ที่เข้ามาไม่เพียงพอ เมื่อครบกำหนด 3 เดือน โรงงานของไทจึงจำเป็นต้องปลดพนักงานออก เพราะต้องเสียส่วนน้อยเพื่อรักษาโรงงานเอาไว้ น้ากล่ำอาสาจะออกเอง น้ากล่ำบอกว่าตนแก่แล้ว ถึงแม้จะเป็นคนเก่าคนแก่ก็ตามแต่การที่โรงงานเก็บเอาเขาไว้ และเอาคนหนุ่ม ๆ ออก มันจะไม่ยุติธรรมกับคนอื่น ๆ ทุกคนประทับใจในความเสียสละของน้ากล่ำมาก พลบอกว่าเขาขอออกตามน้ากล่ำ จริงแล้วตอนอยู่ด้วยกัน พลกับน้ากล่ำก็ดูจะกัดกันตลอด แต่เอาเข้าจริง ๆ ทั้งคู่กลับมีความผูกพันกัน น้าแมว คู่ปรับอีกคนของน้ากล่ำก็เสียใจไม่แพ้กัน ประกาศหยุดร้านไว้อาลัยให้น้ากล่ำเป็นเวลา 3 วัน
แม้จะทำทุกวิถีทางแล้วแต่โรงงานที่มีคนโกงกินก็ไม่อาจจะพ้นวิกฤติไปได้ คุณไพโรจน์ประกาศปิดโรงงานลง เพราะแบกรับปัญหาหนี้สินไว้ไม่ไหว ครอบครัวไพโรจน์ ไท ลำบากมาก ทุกคนท้อแท้ แต่ก็ได้รับแรงกระตุ้นจากเถ้าแก่ที่บอกว่า ตนสร้างโรงงานนี้จากไม่มีอะไรเลย เมื่อมันล้ม ก็ต้องสร้างขึ้นมาใหม่ได้ ทุกคนจึงฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง
ไทตัดสินใจประมูลงานจากทางราชการมาทำ แต่การประกวดราคาต้องมีแบบ ไทไม่มีคนช่วยทำงาน เถ้าแก่วันชัยจึงไปหาป่าน ที่ตอนนี้เธอกับมิ้นท์ทำงานเป็นพนักงานเสริพอยู่ร้านน้าแมว ระหว่างรองานใหม่ ป่านกับมิ้นท์ใช่เวลาว่างเข้ามาช่วยไททำงานประกวดราคา โดยมีพลที่แอบชอบมิ้นท์อยู่เข้ามาช่วยด้วย และคนที่มาช่วยอีกคนคือน้ากล่ำที่ได้ยินมาจากน้าแมวว่าไทกำลังลำบากเลย ตัดสินใจเข้ามาช่วย โรงงานของไทกำลังก่อตัวขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับความรักของไทและป่านที่เห็นใจกันในยามยาก
..
วันตัดสินการประกวดราคา โรงงานของไทได้รับการคัดเลือกความพยายามที่จะสร้างโรงงานขึ้นมาใหม่ประสบ ความสำเร็จ ไทประกาศว่าคราวนี้โรงงานของเขาจะไม่มีวันปิดอีกต่อไป ไทตั้งให้ป่านเป็นผู้จัดการโรงงาน พลเป็นหัวหน้าคนงาน มิ้นท์เป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ และที่สำคัญน้ากล่ำ..เป็นพนักงานอาวุโส ป่านปรึกษาไทว่าจะนำเอาหลัก Happy Work Place มาใช้กับโรงงาน ไทเห็นด้วยและให้ป่านลงมือได้เลย ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากพนักงานคนอื่นๆอย่างดี แต่ก็ถูกรตีกับเชอร์รี่ขัดขวางโดยอ้างว่าสิ้นเปลืองงบ แต่สุดท้ายเถ้าแก่ก็เข้ามาบอกให้ทำตามแผนต่อไป โรงงานที่ดี ทำให้พนักงานมีความสุข พนักงานมีความสุข ก็จะได้งานที่ออกมามีคุณภาพ
เมื่อโรงงานตั้งขึ้นใหม่แต่รตียังคนตั้งหน้าตั้งตายักยอกเงินบริษัทอยู่ คราวนี้รตีร่วมมือกับเชอร์รี่ รับพนักงานชั่วคราวแล้วหักหัวคิว เรื่องรู้ถึงป่าน ป่านจึงชวนมิ้นท์และพลเข้ามาค้นหลักฐานในห้องทำงานรตี จนได้หลักฐานเอาผิดแล้วเอาไปให้ เถ้าแก่วันชัย เถ้าแก่โกรธมากไล่รตีและเชอร์รีออก โรงงานของไทเริ่มก่อร้างสร้างตัวขึ้นมาใหม่ ภายใต้แนวความคิด Happy Work Place ทำให้ทุก ๆ คนในโรงงานมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น งานที่ทำก็ดีขึ้น โรงงานจึงฝ่าฝันวิกฤติเศรษฐกิจไปได้ ไทแต่งตั้งให้ป่านเป็นหุ้นส่วน โดยขอแต่งงานกับป่าน ป่านตกลง งานแต่งงานจึงมีขึ้นที่โรงงานนั้นเอง | 
